Przejdź do zawartości

Eustachy Jan Tyszkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Leliwa

Eustachy (Ostafi) Jan Tyszkiewicz-Łohojski herbu Leliwa (ur. 1571, zm. przed 4 listopada 1631 roku[1]) – wojewoda brzeskolitewski w latach 1615–1631, wojewoda mścisławski w 1611 roku, podskarbi nadworny litewski w 1607 roku, sekretarz Jego Królewskiej Mości[2].

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Syn Jerzego Mikołaja (zm. 1576), marszałka królewskiego i wojewody brzesko-litewskiego i Teodory Wołłowicz. Brat: Piotra (zm. 1631), kasztelana i wojewody mińskiego, Aleksandra, sekretarza królewskiego i Jerzego (1571-1625), jezuity. Żonaty dwukrotnie. Poślubił Zofię Wiśniowiecką, córkę Michała (zm. 1584), kasztelana bracławskiego i kijowskiego. Z małżeństwa urodziło się 8 dzieci:

Druga żona, Katarzyna, z domu Siemaszko, córka kasztelana bracławskiego Mikołaja Siemaszko herbu Łabędź, też urodziła mu kilkoro dzieci. Córką z jego drugiego małżeństwa była Felicjanna (1625-1683), karmelitanka bosa i kronikarka znana pod imieniem zakonnym Katarzyna od Chrystusa Pana – uznana przez wydawcę kronik karmelitańskich Rafała Kalinowskiego za autorkę około 500 stron rękopisu kroniki klasztoru św. Józefa w Wilnie[3].

Pełnione urzędy

[edytuj | edytuj kod]

Od 1601 roku pełnił obowiązki rotmistrza królewskiego. Poseł na sejm 1605 roku z województwa kijowskiego[4]. Mianowany podskarbim nadwornym litewskim w 1607. Od 1611 sprawował urząd wojewody mścisławskiego, później wojewody brzesko-litewskiego 1615. W 1613 roku został wyznaczony do Trybunału Skarbowego Wielkiego Księstwa Litewskiego[5]. Podróżował jako poseł do Moskwy, Inflant, Włoch i Prus. Pod Smoleńskiem odkrył zdradę Galiczyna, mającego porozumienie z załogą twierdzy. Z charakteru człowiek mężny i stanowczy, biorący czynny udział w życiu politycznym i dworskim. Swą szczodrość ofiarował na kościół w Brześciu i Żyrowicach u ojców bazylianów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Karol Żojdź, Stronnictwo Zygmunta III Wazy w Wielkim Księstwie Litewskim w latach 1603-1621, Warszawa 2018, s. 322.
  2. Henryk Litwin, Równi do równych. Kijowska reprezentacja sejmowa 1569-1648, Warszawa 2009, s. 75–76.
  3. Pogląd ogólny, [w:] Rafał Kalinowski (red.), Klasztory karmelitanek bosych w Polsce, na Litwie i Rusi. Ich początek, rozwój i tułactwo w czasie rozruchów wojennych w XVII w., 1900, 7—9.
  4. Henryk Litwin, Równi do równych. Kijowska reprezentacja sejmowa 1569-1648, Warszawa 2009, s. 76.
  5. Volumina Legum, t. 3, Petersburg 1859, s. 120.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tyszkiewiczowie herbu Leliwa, [w:] Herbarz Polski, t. IX, Lipsk 1842, s. 179-182.
  • Franciszek Siarczyński, „Obraz panowania Zygmunta III Wazy” – słownik biograficzny osób żyjących pod panowaniem króla (wyd. 1828 we Lwowie, tom 2, s. 279)